op bezoek bij de Dasaneech en de karo

Het word veel rijden vandaag. We gaan twee stammen bezoeken. Als eerste de Karo. Zij staan er om bekend om met klei hun lichaam te beschilderen in mooie patronen. Als we het dorp betreden is daar nog niet veel van te zien. Echter als men er lucht van heeft gekregen dat er bezoek is in het dorp duiken ze aan alle kanten op. Ze gaan graag op de foto maar dat heeft ook een prijs. Het is moeilijk voor te stellen hoe deze mensen overleven in deze omgeving met bijna niets. Aan het einde van onze bezichtiging halen we de bal uit de auto. Dat zorgt voor positieve reacties. Het spel van overgooien/ schieten begrijpt iedereen. Al snel wordt overschieten een klein duel. Met een gerust hart kunnen wij de bal hier achterlaten. Eenmaal in de auto gaan we op weg naar de Dasaneech. Het is een tijd rijden maar de tijd gaat snel met alles wat er te zien is onderweg. Veel koeien en geiten, Highland dansers maar vooral veel vriendelijke zwaaiende mensen.
Om bij de Dasaneech te kunnen komen moeten we met een uitgeholde boomstam de rivier over. De strooming is best pittig te noemen maar onze kapitein is niet bang en we berijken droog de overkant. Hoe anders voor de hulp van de kapitein hij moet zwemmend naar de overkant. De huizen in het dorpje zijn zeer primitief. Ze zijn zo gemaakt dat ze snel afgebroken en weer opgebouwd kunnen worden. Al vanaf het aanmeren hebben we een stoet kinderen achter ons aan. De vraag naar zeep is groot. Ook willen ze graag op de foto en gaan op zijn mooist zitten/ liggen. Verder zijn het zeer vriendelijke mensen die ondanks dat wij niet dezelfde taal spreken toch proberen contact met je te maken.